واپاشی های پرتوزا

یکی از خواص هسته واپاشی است که وابسته به زمان است. بعد از کشف پرتوزایی هسته توسط بکرل مشخص شد که هسته های ناپایدار سه نوع انرژیتابش می کنند طبقه بندی این تشعشعات از روی انرژی می باشد. 

تقسیمات واپاشی های پرتوزا:

ذره آلفا: توسط ورقه ای از کاغذ متوقف میشوند.

ذره بتا:توسط ورقه سربی به ضخامت 16/1 اینچ متوقف میشوند.

اشعه گاما: می توانند در چندین اینچ از سرب نفوذ کنند.

جنس پرتوهای واپاشیده:

• پرتوهای آلفای هسته از جنس اتم های یونیزه هلیوم He هستند.

• پرتوهای بتا از جنس الکترون می باشند.

• پرتوهای گاما از جنس امواج الکترو مغناطیسی هستند.

هر یک از مدهای واپاشی، جنبه های متفاوتی از ساختار هسته ای را روش می کنند.هسته های پرتوزای اولیه در هر مد واپاشی را هسته مادر و هسته نهایی هسته دختر می نامند. 

واپاشی آلفایی:

اغلب ویژه هسته هایی با عدد جرمی بزرگتر از 15 نسبت به واپاشی ناپایدارند.
برای ویژه هسته های سبکتر ، احتمال واپاشی آلفا بسیار کم است. 

واپاشی بتایی:

واپاشی بتا متداولترین نوع واپاشی پرتو زاست تمام ویژه هسته هایی که در روی خط پایداری نیستند آمادگی گسیل بتا را دارند این فرایند مشتمل بر گسیل مستقیم یک الکترون از هسته است . در هنگام گسیل بتا عدد اتمی ویژه هسته به اندازه یک واحد افزایش پیدا می کند.

مشاهده می شود در گسیل بتا از هلیوم (واکنشی که در آن اتم هلیوم به ذره بتا و لیتیوم 6 تبدیل می شود) عدد اتمی از 2 به 3 تغییرمی یابد. بتا با بار الکتریکی منفی همان الکترون می باشد. 

واپاشی گامایی :

یک هسته می تواند به طرق مختلف به حالتهای برانگیخته درآید یک هسته برانگیخته می تواند با گسیل امواج الکترو مغناطیسی به حالت کم انرژی تر واپاشی نماید. 

واپاشی پوزیترون :

یک هسته زمانی که پوزیترون گسیل می کند عدد اتمی هسته آن به اندازه یک واحد کاهش می یابد.